Blinde bij – Eristalis tenax

De kleur van het achter kan variëren van oranje naar een donkere kleur. Bij ons in de tuin komt hij bijna dagaelijks voor en ik heb er ook veel foto’s van. De vliegen bezoeken bloemen of zonnen op bladeren, vooral in de ochtend en namiddag.

Dit insect is ondanks de naam geen bij, maar een zweefvlieg en is al helemaal niet blind. De naam komt waarschijnlijk voort uit het feit dat deze soort wel erg op een bij lijkt, maar niet kan steken. Daarnaast heeft de blinde bij rijen haren op zijn ogen wat mogelijk tot de gedachte leidde dat hij blind was.

In de eerste Verkade plaatjesalbums wordt nog gepraat over ‘zweefvliegen’ in algemene termen, maar in 1934, bij het plaatjesalbum De bloemen en haar vrienden zijn al verschillende soorten zweefvliegen te zien. Onderstaande tekst is van Jac.P. Thijsse, met een afbeelding van C.Rol:

Een groote menigte van zweefvliegen zijn geel met zwart geteekend en herinneren daardoor aan wespen. Andere weer gelijken door hun lichaamsbouw en beharing veel op hommels en er is er één, die door grootte, kleur en zelfs door houding zoozeer op een honingbij gelijkt, dat zelfs het groote publiek, de spraakmakende gemeente, dat heeft gemerkt en hem den aardigen naam van Blinde Bij heeft gegeven, daarmee bedoelende, dat de vlieg op een bij lijkt, maar niet kan steken.
Het bijvoeglijk naamwoord blind vervult hier dus dezelfde taak als het ‘doove’ in Doovenetel. Deze Blinde Bij is een van de Rotjeszweefvliegen. Die leggen hun eieren in slooten en poelen en dan komen daaruit heel merkwaaridge silindervormige larven met een lang uitstulpbaar staartstuk, dat ze naar de oppervlakte van het water kunnen brengen en dan halen ze daardoor adem.