Henk van der Werff

Het “Hoofdkussenboek” is een soort dagboek dat Sei Shonagon bijhield zonder de data erbij te vermelden. Het handelt over het dagelijks leven aan het keizerlijke hof in Japan in de periode 993 – 1000.
Ze was in die tijd hofdame en geeft ons met dit boek een kijkje in het leven uit die tijd.

Aan het hof moest ze zich aan veel regels houden, zo mochten de vrouwen zich niet vertonen aan de mannen, alleen stukjes kleding zoals mouwen waren zichtbaar. Hierdoor wordt er in dit boek uitvoerig beschreven welke kleding er wordt gedragen. Vanwege de verveling had Sei Shonagon alle tijd om alles en iedereen te observeren en op te schrijven. Hierdoor staan erook veel lijstjes in dit boek, zoals bv luisterrijke dingen, vreselijk vieze dingen, soorten neerslag of dingen waar je hart sneller van gaat kloppen:

Mussen met jongen.
Een plek voorbijlopen waar kleine kinderen zitten te spelen.
In een Chinese spiegel kijken die wat beslagen is.
Een jonge edelman die halt houdt met zijn koets om iets te vragen.
Je wast je haar, maakt je op en trekt kleren aan die heerlijk ruiken naar ierook. Ook als je ergens zit waar niemand in het bijzonder je ziet, geeft je een zalig gevoel van binnen.
Op een avond waarop je een bezoeker verwacht, springt je hart al op door het gekletter van regen en het gerammel van de wind

Het was ook de gewoonte om te communiceren aan de hand van briefjes met gedichten er op – de antwoorden waren ook weer gedichten. Deze correspondentie tussen minnaars of leden van de keizerlijke familie worden ook besproken in dit boek. Hadden ze kennis van de poëzie? Reageerden ze snel genoeg, enzovoort.

Deze nieuwe vertaling van dit boek is leesbaar geschreven met mooie belevenissen en leuke lijstjes die ook vandaag de dag nog regelmatig gemaakt zouden kunnen worden. Dit boek is een aanrader voor iedereen en voor mensen die iets met Japan hebben in het bijzonder.

Meer informatie over het boek: Sei Shonagon – Het hoofdkussenboek