een witte wereld –
verrast worden door het groen
van een sneeuwklokje

sneeuwbuien –
de berkenbomen
een vermoeden

alles is roerloos
alleen een boomkruiper klimt
tot achter de boom

oudjaar
ganzen, zuidwaarts vliegend
wisselen van plaats

miezerregens
kerstballen met kunstsneeuw
aan kale takken

herfst
in de mist passeert
een hoestbui

bomen op het duin,
kromgegroeid, met de rug
naar de wind van zee

wolkenluchten
de wind blaast het zonlicht
mijn kant uit

strandterras
de oren van de Boeddha
gevuld met zand

op vakantie
tussen twee tunnels
de regen