Gewoon Elfenbankje – Trametes versicolor

In het boekje Eetbare en Vergiftige paddestoelen staat de volgende tekst en afbeelding:

Deze fraaie Polyporus-soort kan men ten onzent aan de stammen van allerlei loofboomen vinden en vaak zelfs aan palen, die voor hekwerk in gebruik zijn. Zoowel ‘r voorjaars als ’s najaars en eigenlijk het geheele jaar door, zitten deze leerachtige, later houtig wordende, mooi beringde versierselen, tegen het houtwerk. Onze afbeelding geeft een vrij goede voorstelling van deze veelvuldig voorkomende zwam. Het zijn een aantal, ten deele over elkaar liggende, dunne schijven, eenigszins in een platte spiraal gezeten, en alle met kleurige kringen geteekend, waarbij meer of minder donkerbruin en zelfs zwart, met geelbruin en grijs afwisslen, alle op een oppervlak dat zacht fluweelachtig is. De onderkant dier schijfvormige deelen is bekleed met de licht gekleurde buisjeslaag; een steel is nauwelijks te zien. Het geheele boomversiersel, waarvan men vaak eenige boven elkaar ziet zitten, heeft meest een middellijn van 8 à 10 cM.

In het Verkade plaatjesalbum Paddenstoelen beschrijft Jac.P. Thijsse het Gewoon Elfenbankje op de volgende manier:

Aan paaltjes en oude boomstronken zie je vaak verzamelingen van aardig gekringde paddenstoeltjes, die geen steel hebben, maar als halfcirkelvormige platen uit het hout naar buiten puilen. Dat zijn de Elfenbankjes. Die naam is wel goed bedacht. Maar ook de wetenschappelijke naam is in dit geval nu eens goed gekozen. Die is P o l y p o r u s v e r s i c o l o r. Iedereen bergijpt dat het woord Polyporus doelt op de vele gaatjes, die we zien aan den onderkant van die schijven en versicolor (verschillende kleur) drukt heel goed uit, dat de bovenkant kringsgewijs gekleurd is met bruin en zwart en geel, soms blauwig en groen en heel vaak een randje spierwit; prachtige dingen en gelukkig alweer utierst gewoon. Jaar in jaar uit komen die fraai gekleurde en zacht fluweelig uitziende elfenbankjes uit de paaltjes ens tronken te voorschijn, totdat die eindelijk geheel vermolmen, maar dan zijn er al wel weer ergens andere paaltjes.