Gewoon Vuurzwameetje – Hygrocybe miniata

Er zijn drie wetenschappelijke namen bekend:

• Hygrocybe miniata
• Hygrophorus miniatus
• Hygrocybe strangulata

In het boek De paddenstoelen van Nederland staat de volgende omschrijving:

Hygrophorus miniatus (Fr.) afgeleid van minium of vermiljoen, n.a. van den hoed.

Syn: Agaricus flammans, Agaricus coccinellus, Agaricus coccineus, Hygrocybe miniata.

De hoed is weinig vleezig, bol, dan genaveld, vochtig, niet kleverig, glad, onbehaard, vermiljoen rood, verbleekend, dog en iets schubbig wordend op ouderen leeftijd, 1 à 3 cM. breed.

De steel is vol, dan pijpachtig, vooral aan den top, tenger, cylindrisch, glad, onbehaard, glanzend, eenkleurig met den hoed, 3 à 5 cM. lang.

De plaatjes zijn weinig talrijk, aangegroeid of een weinig afloopend, vrij dik, geel of oranje.

Deze zwam is tusschen gras, mos, in bosschen en weiden op vochtige plekken te vinden.

In het Verkade plaatjesalbum Paddenstoelen beschrijft Jac.P. Thijsse het Gewoon Vuurzwammetje op de volgende manier:

Vuurrood is ook het Vuurzwammetje (H y g r o p h o r u s m i n i a t u s) met zijn verwanten: Scharlakenzwammetje en de Granaatzwam. Dit zijn kleine, glimmende, vettige, nattige paddenstoeltjes, die ge het meest vindt in weiden en moerassen. Hun hoed blijft lang kegelvormig, is maar zelden uitgespreid en dan dikwijls gescheurd.