Op eigen benen

k herinner me dat ik op weg ben naar de kleuterschool. Daarbij passeer ik ook de parkvijver, waar vandaag een groep ganzen mij de weg verspert. Onder de indruk van deze grote vogels en de herrie die ze maken, besluit ik terug te gaan naar huis, waar mijn moeder me verbaasd terug ziet komen.

Jaren later wil ik kamperen met drie vrienden bij een boer in Engeland. Al snel ontdekken we dat de tentharingen zijn vergeten. De boer denkt wel dat hij ons kan helpen en loopt naar een grote schuur. Hij vertelt dat hij achterin een afgescheiden gedeelte heeft waar overgebleven spullen van vorige kampeerders liggen, daar zullen we vast wel vinden wat we nodig hebben. Hij opent de deur en we zien duizenden ganzen lopen.
Samen met mijn vrienden besluit ik het te proberen. Spitsroeden lopend banen we ons een weg door de horde ganzen, die een enorm kabaal maken. Achterin vinden we wat we nodig hebben en voorzichtig lopen we weer terug. Opgelucht komen we bij de uitgang aan, waar een lachende boer ons op staat te wachten en ons een prettige vakantie wenst.

eerste verre reis
vanaf de hoge bergwand
de blauwe zee

Uit: Vuursteen zomer 2016