Austerlitz

et mijn conditie gaat het wel, maar mijn knieën beginnen te protesteren wanneer ik bovenaan de eenentachtig treden tellende trap van de pyramide van Austerlitz sta.

het monument
bovenaan de steile trap
alleen vogels horen

Vroeger als kind leverde dit geen probleem op. In de jaren zestig ben ik hier voor het eerst geweest. Vanuit Utrecht werden er dagtochten hier naar toe georganiseerd, zodat de stadskinderen zich ook eens in de natuur konden vermaken. De speeltuin en kermis zijn in vernieuwde vorm nog steeds aanwezig.

Ik herinner me lange tafels waar kinderen limonade kregen te drinken. Ik het bos stonden overal “hutten” tegen de bomen die door de kinderen waren gebouwd. Tussendoor werden er veel bosbessen geplukt en gegeten.

Gelukkig gaat de weg terug een stuk makkelijker en bosbessen zijn er niet meer rond deze tijd van het jaar dat ik er ben.

De afbeelding is uit het album: Zwerftochten door ons land – Utrecht