Monchique
We brengen onze vakantie door in de Algarve, waar de kust vol staat met hotels en appartementencomlexen. Maar landinwaarts vindt je ze nog, de dorpjes waarbij je zegt dat de tijd er heeft stilgestaan.
Alles is er zoals het hoort, een klein plein in het centrum met een paar bankjes in de schaduw van oude bomen waar dorpsbewonders elkaar bijpraten over het dorspleven.
Op het terras waar we wachten op koffie die wordt gezet in het tempo van het dorp heb je rustig de tijd om te kijken naar de dingen die horen bij zo’n plaatsje: de zwaluwnesten onder de randen van de daken en de sinaasappels tussen de bladeren van een boom. Ook hoor je het klepperen van ooievaars op hun nest.
mannen op hun bankje
kijken naar het verstrijken
van de tijd
ze raapt schelpen,
na elke golfslag
zwijgt de zee even
Spinalonga – Kreta
Foto: Henk van der Werff
Strandje
Langzaam wordt het avond op het intieme strandje tussen de rotsen, ouders halen hun kinderen uit het water waarna ze worden aangekleed door hun moeders terwijl hun vaders het speelgoed bij elkaar zoeken. Tieners komen tevoorschijn uit de omliggende rotsen waarna iedereen richting huis gaat en het strand achterlaten voor een handjevol mensen die van de zonsondergang willen genieten bij een kop koffie op het terras.
zonsondergang,
het geluid van de branding
onverstoorbaarBeeldhaiku – sneeuwklokjes
voor volk en vaderland!
het herdenkingsveld
groeit… en groeit…
Tuingasten – Turkse tortel
Foto: Henk van der Werff
Kinderstemmen
het regent zacht,
op de ramen van een school
krokussenbehoedzaam het grindpad op
om geen krokus te plettenkindergejoel;
ineens, tussen de bloemen
stuitert een voetbalnu huppelen ze
maar ze zullen bedaren
lammetjes in maartverstopt achter een graspol
het kuifje van een kievitde bui is voorbij-
van het schoolplein klateren
kinderstemmenHenk van der Werff (1,3,5)
Nico van Dam (2,4,6)
langzaam dooft de dag,
in de roerloze warmte
zingt zacht een merel
Texel – paal 17
Foto: Henk van der Werff