Vanmorgen zweeft er over de weilanden een grondmist. Bomen zien er uit als de schaduw van zichzelf, alsof een reuzenhand ze met een potlood op de mist heeft getekend, zelfs de dunste takken zijn te zien.
Daarachter, aan de horizon komt een felrode zon op die de nevel van bovenaf rozerood kleurt. Het hele landschap krijgt daardoor een gloed alsof het bloost van deze eerste zonnestralen.
Boven een boerderij zwermt een grote groep spreeuwen, in- en uitwaaierend op het trage ritme van deze vroege ochtend.

Later op de dag spreek ik een collega die met dezelfde trein is gekomen. Hij bekende dat hij van de zonsopkomst niets had gezien. Hij had wat berichtjes beantwoord en een spelletje op zijn mobiel gespeeld.

door stilte omringd,
alleen vallende druppels
hoorbaar