Haibun

Stilte

Als kind moest ik mee naar de kerk – de katholieke in het geval van ons gezin. Zoals veel kinderen had ik er weinig mee, vond het vooral saai en bleef er ook weg vanaf mijn puberteit. Maar naarmate ik ouder word merk ik dat de muziek en de stilte van een kerk toch weer terug zijn in mijn leven.

Muziek heeft me in mijn leven bij veel mooie gebeurtenissen begeleid en – in het geval van een vervelende gebeurtenis – doorheen getrokken, maar mijn smaak is veranderd. De religieuze muziek zit tegenwoordig regelmatig in mijn CD-speler. De stilte is tegenwoordig lastiger te vinden, in een bos hoor je vaak nog het verkeer of een vliegtuig, maar in een kerk of klooster vind je nog een intense stilte.

Ik vermoed dat dit het was dat mijn moeder er ook gezocht heeft gedurende een leven dat regelmatig op zijn kop stond. Wij – de kinderen – waren nog niet zover.

avondstilte
het kleine ritselen
in de bloemborders

 
 

Lees hier de reactie van Simon Buschman.