Zonneschijn

zonneschijn verlicht
haar handjes op de ruiten
haar afwezigheid

Nico van Dam

Als ik voor het raam te kijken, peins ik er niet over om met mijn handen aan het raam te komen. ook omdat ik weet dat er dan iemand aan de slag moet om het weer schoon te maken.

Hoe anders is dat bij kinderen. Ze hebben iets gezien en willen dit bekijken, ontdekken. En dat doen ze dan ook voluit – zonder aan eventuele consequenties te denken.
En dan komt het vreemde, er volgt geen reprimande. Sterker nog, ze wordt gemist. Ze had gerust nog meer afdrukken op de ruit mogen maken.

Dankzij deze haiku zal de dichter altijd aan dit moment kunnen terugdenken, ook al is zijn kleindochter volwassen en misschien zelf moeder.
Een prachtige haiku!