eerste ontmoeting –
voorzichtig tasten woorden
het gesprek af
Los Angeles
Dagelijks fiets ik door het park achter ons huis, waar eeuwenoude bomen staan. Er staat ook een boom die ieder jaar met grote blauwe kelkbloemen bloeit.
uitheemse boom
op zijn kromgegroeide stam
groeit inheems mosTijdens onze vakantie in Los Angeles worden we door iemand rondgereden die ons de stad laat zien. Ineens zie ik op het trottoir “onze” boom staan, rijkelijk voorzien van bloemen.
walk of fame –
alleen oog hebben voor de boom
in bloeiWanneer ik onze gids naar de boom vraag, verteld hij dat we geluk hebben dat hij in bloei staat. Los Angeles is een zeer droge stad, waar in het voorjaar en in de zomer nauwelijks regen valt. Meestal bloeit de boom wat later in het jaar.
Maar in de week voor wij aankwamen in de stad heeft het ongeveer tien minuten geregend. Zijn buurman was zelfs in zijn onderbroek de straat op gerend om de regen te kunnen voelen.IJsland – Mývatn
Foto: Henk van der Werff
in de volle bus
zingt een moeder heel zachtjes
voor haar babyGeplaatst in: Vuursteen zomer 2019
Blauwkapel
Het kerkje is oud, erg oud. De hoge eiken langszij, die hoger zijn dan de klokkentoren, lijken het te willen beschermen tegen de eeuwen die nog komen.
eeuwenoud kerkje –
in de eiken rondom
processierupsenDegene die het rond het jaar 1550 liet bouwen als familiekapel liet het houten plafond blauw schilderen – de kleur van Maria, waardoor het onder de boeren die er ook ter kerke gingen algauw “de blauwe kapel” ging heten.
Hierdoor kreeg het kleine vestingsstadje en fort langs de Hollandse waterlinie de naam Blauwkapel.Het dorpje ligt onopgemerkt bij de afrit Utrecht-Noord. Uit de auto zie je een paar bomen, meer niet. In het dorpje is het stil, er rijden nauwelijks auto’s. De paar die je ziet op de doodlopende weg zijn van de bewoners.
onze trouwkerk –
uit de klokkentoren
steekt nestmateriaalDe afbeelding is uit: Mijn Land – Utrecht
Ramen en deuren – Portugal (2)
Foto: Henk van der Werff
siësta –
onder een waterlelieblad
schuilt een karper
Sterrenhemel
Ook vanavond sluit ik weer alle deuren achter ons huis af. Zoals altijd kijk ik ook even naar de sterren zoals ik al van jongs af aan doe.
Ik herinner me dat ik als klein kind al in de vensterbank van mijn slaapkamer klom om daar naar de sterren te kijken en weg te dromen. Je kon, net als bij de tekenvellen met genummerde puntjes, lijnen trekken tussen de sterren en op deze manier bedacht ik mijn eigen sterrenbeelden.
Dit kijken naar de sterren was afgelopen nadat een buurvrouw me op een avond had gezien in de vensterbank en het bij mijn moeder had gemeld, die me vanaf dat moment op heldere nachten controleerde.
jongenskamer
het behang met sterrenbeelden
gloeit na in het donkerZeeland, strand
Foto: Henk van der Werff
mastverlichting –
een zwerm schaduwvogels
verdwijnt in het riet