• Haibun

    Zwitserland

    30 december 2018 /

    Samen met een collega rij ik naar Zwitserland. Het was de bedoeling met het vliegtuig te gaan, maar onze vlucht werd geannuleerd. Jammer is het wel, ik had gehoopt de bergen uit de lucht te kunnen zien, maar in plaats daarvan rijden we Zwitserland binnen als het donker is.

    Ook de volgende dag brengen we vooral binnen door. Als het even kan zoek ik een raam op in de hoop toch iets te zien van de bergen die goed verstopt achter de stad liggen.

    kantoorairco
    de berglucht wordt gezuiverd
    binnen geblazen

    Aan het begin van de avond lukt het me pas de omgeving eens goed te bekijken. Er komt een Zwitser naast me staan die over de omgeving begint te vertellen.
    “Ziet u de berg daar links, daar is nog een James Bondfilm met Sean Connery opgenomen. En op die berg daar woonden vroeger veel filmsterren. En daar, die hoge met de gletsjers was vroeger nog mooier toen de gletsjers groter en imposanter waren”.

    Ik kijk en luister, maar geniet vooral van het uitzicht. De berg met de gletsjers torent imposant boven de andere bergtoppen uit en in de heldere lucht is de eerste kou van het jaar voelbaar.

    valavond
    de bevroren bergtop
    vangt het laatste licht

    De volgende dag rijden we naar huis terug en neem ik een kleine oogst aan indrukken mee. Terwijl mijn collega rijdt, kijk ik naar buiten en zie een grote vogel langs de auto vliegen, op weg naar de bergen. Zijn gevorkte staart is onmiskenbaar – een rode wouw!

  • Haiku,  Vuursteen
    27 december 2018 /

     
     

    boswandeling
    plotseling hoor ik de lokroep
    van een mobieltje

    Uit: Vuursteen winter 2018

     
     

  • Andermans werk,  Tuingasten

    How lucky

    21 december 2018 /

    Vink

    Foto: Henk van der Werff

    how lucky –
    just outside my window
    a flock of finges

    Mike Duffy

    Vinken zijn mooie vogels. Ze zijn alleen wat schuwer dan de mussen of mezen. Bij ons in de tuin blijven ze op gepaste afstand van het huis en komen zelden of nooit op de voederplank. Liever scharrelen ze wat rond in het gras of het plaatsje achter in de tuin.

    Ze zijn vaak ook eerder weg dan de andere vogels als er onraad dreigt. Als je ze een keer vlak voor je raam ziet lopen is dat een buitenkans om ze eens rustig te bekijken.

    Daar wordt ik nou gelukkig van – een groepje vinken op het terras en een haiku die dat weet te vangen.

  • Haiku
    18 december 2018 /

     
     

    haar vingers
    zoeken een gedachte
    op het tafelblad

    Uit: Vuursteen lente 2018

     
     

  • Renga

    Met zonder jas

    15 december 2018 /

    zomers van toen
    fietsbanden gedrapeerd
    om lantaarnpalen

    blokken om de pedalen
    twee zusjes samen één fiets

    tussen de spaken
    een speelkaart aan een knijper –
    maar niet op maandag

    eerst een flinke mep
    dan rennen van jas naar jas
    een straat zonder zuto’s

    met zonder jas naar buiten
    tot de lantaarns gaan branden

    een oud brillenglas
    en een stukje schoenveter
    de zomerzon brandt

    Henk van der Werff (1,3,5)
    Veronica Stutvoet (2,4,6)

  • Haiku
    9 december 2018 /

     
     

    de warmte houdt aan –
    in de avond het zuchten
    van een luchtballon

     
     

  • Andermans werk

    Pink seashells

    6 december 2018 /

    at the end
    of the hot busride
    pink seashells

    Roberta Beary

    Iedereen herinnert zich de verveling tijdens een reis ergens naar toe met je ouders. Zeker zomers als het warm is en je geen kant op kunt in een auto of bus en je vooral stil moet blijven zitten. Maar als je eenmaal bent aangekomen is alles snel vergeten omdat je aandacht wordt opgeëist door de omgeving.

    Deze haiku is voor mij vanuit het oogpunt van een kind geschreven – een volwassene weet waarnaartoe hij op weg is. Maar ook nu kan het je nog overkomen dat je verrast wordt. Je moet bijvoorbeeld naar een verjaardag waar je geen zin in hebt omdat je moe bent of er ligt nog van alles waar je mee aan de slag moet. Maar als je toch gaat kan het gebeuren dat je iemand leert kennen waar je een hele leuke avond mee doorbrengt en voor je het weet is de avond om.

    Roze zeeschelpen kun je overal tegenkomen.

  • Muziek

    Hush

    3 december 2018 /

    Hush - Nora Fischer en Marnix DorresteinHet komt regelmatig voor dat een muzieknummer dat je kent door iemand anders wordt opgenomen in een aangepaste versie. Vaak blijft mijn voorkeur dan toch bij de originele versie. Een artiest moet van goeden huize komen om “mijn” origineel te verbeteren.

    Nora Fischer en Marnix Dorrestein komen van goeden huize. Zij hebben de CD “Hush” uitgebracht, waarop 12 nummers van 17e-eeuwse componisten staan die ze in een nieuw jasje hebben gestoken.

    Nora Fischer zingt en Marnix Dorrestein speelt gitaar, verder is er geen instrument te horen. Ze hebben de nummers ontdaan van hun barokke invloeden en geprobeerd de muziek toegankelijk te maken voor luisteraars die niet met klassieke muziek bekend zijn. Het resultaat is prachtig, muziek van o.a. Purcell, Dowland, Scarlatti en Monteverdi in een nieuw jasje.

    Hierbij een voorbeeld van “Cum dederis” van Vivaldi, live uitgevoerd tijdens de CD-presentatie.

    Een absolute aanrader voor mensen die eens wat anders wil horen dan de zangers en zangeressen van tegenwoordig die menen dat muziek alleen mooi kan zijn als je hard uithaalt.