How lucky
Foto: Henk van der Werff
how lucky –
just outside my window
a flock of fingesMike Duffy
Vinken zijn mooie vogels. Ze zijn alleen wat schuwer dan de mussen of mezen. Bij ons in de tuin blijven ze op gepaste afstand van het huis en komen zelden of nooit op de voederplank. Liever scharrelen ze wat rond in het gras of het plaatsje achter in de tuin.
Ze zijn vaak ook eerder weg dan de andere vogels als er onraad dreigt. Als je ze een keer vlak voor je raam ziet lopen is dat een buitenkans om ze eens rustig te bekijken.
Daar wordt ik nou gelukkig van – een groepje vinken op het terras en een haiku die dat weet te vangen.
Pink seashells
at the end
of the hot busride
pink seashellsRoberta Beary
Iedereen herinnert zich de verveling tijdens een reis ergens naar toe met je ouders. Zeker zomers als het warm is en je geen kant op kunt in een auto of bus en je vooral stil moet blijven zitten. Maar als je eenmaal bent aangekomen is alles snel vergeten omdat je aandacht wordt opgeëist door de omgeving.
Deze haiku is voor mij vanuit het oogpunt van een kind geschreven – een volwassene weet waarnaartoe hij op weg is. Maar ook nu kan het je nog overkomen dat je verrast wordt. Je moet bijvoorbeeld naar een verjaardag waar je geen zin in hebt omdat je moe bent of er ligt nog van alles waar je mee aan de slag moet. Maar als je toch gaat kan het gebeuren dat je iemand leert kennen waar je een hele leuke avond mee doorbrengt en voor je het weet is de avond om.
Roze zeeschelpen kun je overal tegenkomen.