Na een bezoek aan de Giant Causeway in Noord-Ierland weet ik het zeker, ik behoor tot een uitstervend deel van de mensheid.

Eindelijk ben ik in dit prachtige gebied en hoop er een paar mooie natuurfoto’s te maken, maar overal staan mensen selfies te maken waarop ze zelf prominent in beeld zijn, met het prachtige gebied als achtergrond – als bijzaak.

Sommigen klimmen naar gevaarlijke plaatsen over de soms natte, gladde stenen. Gelukkig voor mij wordt een deel ontruimd omdat er regelmatig een hoge golf over de rotsen slaat. De selfiefotografen zijn woedend, maar het is echt gevaarlijk. Ik heb in ieder geval even de tijd om een paar mooie foto’s te maken.

vulkaanuitbarsting
en altijd weer de golven
op de rotsen

Wanneer we de Cliffs of Moher in Ierland naderen denk ik aan de vraag of iets mooi kan zijn, wanneer niemand in de buurt is om het te zien. De reden voor deze gedachte is de dichte mist die er hangt als we dit natuurgebied naderen.

Als we aankomen besluiten we eerst naar het bezoekerscentrum te gaan en hopen dat de mist geheel of gedeeltelijk op zal trekken, terwijl we ons kunnen verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van het gebied en de vogels die er leven.

Na een tijdje gaan we toch maar naar buiten en hopen – ondanks de nog steeds aanwezige mist – toch iets van de kliffen te kunnen zien. Wanneer we er bijna zijn, begint het ook nog te regenen. Snel gaan we weer terug naar het bezoekerscentrum voor een kop koffie, de kliffen bewaren we voor een andere keer.

meeuwen
zoeken een goed heenkomen
in de mist