Eindelijk was het een dag waarop geen buien voorspelt werden en de temperatuur zo’n 20° C., wandelweer dus.

Ooit heb ik in het Harderbos een korte route gelopen, dit keer wilde ik graag de langste route daar uitproberen met een lengte van zo’n 8,5 km. Deze route heet de ‘beverroute’, omdat er in het waterrijke gebied bevers voorkomen, maar die heb ik niet gezien.

Het Harderbos ligt in Zeewolde, Flevoland aan de randmeren tegenover Harderwijk en is in de jaren zestig van de vorige eeuw aangelegd voor de productie van hout en er is een zonneweide en zwemplas die nooit voor die doeleinden zijn gebruikt.

Het bos en de plassen hebben ze laten verwilderen, waardoor je een mooi gevarieerde wandeling krijgt. De bevers zijn voor de reclamedoeleinden het mooiste attractie onderwerp, maar ook voor andere natuur valt er genoeg te beleven. De paden waren nog nat en blubberig door de regen van de dagen ervoor. Wanneer je overweegt om de wandeling ook te lopen, zorg er dan voor dat je goede wandelschoenen hebt, die tegen wat vocht kunnen.

In de gedeelten met veel bomen, waren verschillende vogels te horen. Maar vooral in de open gedeelten, bij het water was veel te zien. Verschillende eendensoorten kun je tegenkomen op de plassen, en langs de oevers, in het riet, waren veel libellen. Langs de paden met een lage begroeiing ernaast wemelde het van de vlinders.

De foto’s bij dit stukje tonen vooral de libellen die ik ben tegengekomen. Bovenaan de bosbeekjuffer, een zeldzame soort, die normaal alleen in het zuiden van Nederland wordt gezien. Ik heb de libel gemeld bij waarneming.nl waar de waarneming nog in behandeling is.

De andere libellen bij dit stuk zijn genoeg te vinden in Nederland. De viervlek is prachtig en de platbuik – in dit geval een vrouwtje, het mannetje heeft een blauw achterlijf – is imposant om te zien. De grote keizerlibel zie je het meest, op een fietspad langs een meertje lagen er tientallen te zonnen op het warme asfalt.

Voor natuurliefhebbers en zeker die met een camera is dit een hele mooie wandeling.